Z definicji kościół rzymsko-katolicki jest kościołem o obrządku łacińskim, to kościół zachodni. Jest to wspólnota o charakterze religijnym, jaka ma swoją własną strukturę oraz odrębną tradycję liturgiczną. Na czele takiej instytucji stoi biskup Rzymu a więc papież. Jest to kościół, do którego przynależy mocno ponad miliard ludzi. Jest to zrzeszenie praktycznie ponad 98 procent katolików świata. Podobnie jak we wszelkiego rodzaju kościołach katolickich, znacząca jest tu hierarchia, jaka jest ściśle określona.
Na czele kościoła łacińskiego stoi biskup diecezji rzymskiej. By praca przebiegała sprawnie wydzielone są również rozmaite jednostki pomocnicze, do których zalicza się na przykład dekanaty. Wszyscy biskupi podlegają bezpośrednio papieżowi. Ponadto wspólnie organizują synody, na których debatują o nadrzędnych sprawach kościoła. Kościół tego typu kieruje się Kodeksem prawa kanonicznego. Stanowi on główny dokument całej instytucji kościelnej. Ostatnie zmiany w Kodeksie były nanoszone w 1983 roku. Ogólnie można wyróżnić jako swego rodzaju cechę charakterystyczną tego rodzaju kościoła katolickiego specyficzny podział na trzy stopnie święceń – diakonat, prezbiterat i episkopat.
W odróżnieniu od wszelkich innych kościołów katolickich, w rzymskokatolickim obowiązuje celibat dla prezbiterów.
Źródło: